4. Interventie

Ondanks de niet-medicamenteuze behandeling en als de cliënt een hoge lijdensdruk heeft (onrust en wanen) een gevaar is voor zichzelf of anderen, de behandeling in de weg staat of het delier niet bijtrekt; is een medicamenteuze behandeling te overwegen. Dit moet altijd overlegd worden me de huisarts, PA of VS. 

Onderstaande informatie is bedoeld als achtergrond zodat je weet je waarom wat gegeven wordt. 

Eerste voorkeur hierbij heeft de behandeling met antipsychotica Haloperidol of bijvoorbeeld Olanzepine. Er is geen significant verschil in de middelen (haldol, olanzepine) en er is ook geen significant verschil in de response [37].  Echter er is nauwelijks wetenschappelijk bewijs dat dit helpend zou zijn, bijvoorbeeld bij palliatieve cliënten [38] of terminale cliënten [13]. Kijk voor meer achtergrond informatie hier (13). 

In overleg met de huisarts kan gestart worden de afbouw van de medicamenteuze behandeling voor een delier als de psychiatrische symptomen afnemen in ernst, bijvoorbeeld doordat de cliënt minder onrustig is, beter slaapt of beter georiënteerd is, of wanneer er bijwerkingen van de medicatie bestaan. Als vuistregel kan gesteld worden dat, wanneer er sprake is van verbetering, de totale dagdosering na 2 dagen gehalveerd kan worden, met het handhaven van minimaal een avond inname moment. De halvering gaat iedere 2 dagen door tot een (equivalent) van 1 mg haloperidol, waarna deze laatste dosering na weer 2 dagen in zijn geheel gestaakt kan worden (11). 

Bij cliënten met Parkinson, Parkinsonisme en Lewy Body Dementie mag Haldol niet gebruikt worden. Behandeling kan dan bestaan uit het verminderen van de Parkinsonmedicatie, of het starten van Rivastigmine, Quetiapine of Clozapine (14).

Op de website van Pallialine (8) staat meer informatie over de medicatie en de hoeveelheid die gebruikt kan worden. 

Let op!

In het geval van een alcohol-onttrekkingsdelier, waarbij de alcohol-onttrekking op de voorgrond staat, wordt er gestart met een benzodiazepine (14).